Dimitri De Cuyper - CEO Pleasures | Foodservice Alliance

Foodservice Alliance legt regelmatig een bekende foodservice inspirator een set van persoonlijke vragen voor. Vragen over leven en werk. Over heden en toekomst. We willen vooral de mens achter de manager leren kennen.

Maak deze week kennis met Dimitri De Cuyper, CEO bij Pleasures

Hoe ziet een ideale zondag eruit voor jou?

Ik ben een ochtendmens. Ik vind het fantastisch om in het weekend vroeg op te staan om dan in alle rust ontbijtkoeken te gaan halen bij een bakker in Gent. Als ik op zondag thuis ben is het ook een kleine traditie dat ik een bloemetje meeneem voor mijn vrouw. Voor de rest bestaat mijn ochtend uit rustig de krant lezen en een tas koffie drinken. Ik ben ook een sportief iemand, dus op zondag ga ik wel eens een eindje fietsen of golven. En ‘s avonds iets lekker klaarmaken, een filmpje kijken en op tijd naar bed. Niets speciaals eigenlijk, maar vooral zo weinig mogelijk met mijn werk bezig zijn.

En de ideale maandag?

Die begint steevast met een afspraak bij mijn personal coach. Ik ben altijd zeer sportief geweest, maar nu ik de 60 voorbij ben is dat ‘onderhoud’ eens zo belangrijk. Daarna vertrek ik meestal naar mijn kantoor in Gent; naast horeca zitten wij ook in immobiliën en maandag ga ik langs op kantoor om te kijken hoe de zaken ervoor staan op dat front. Verder vul ik de dag met praten met de medewerkers, coördineren, nagaan wat er op de agenda staat voor de week erop. En meestal wordt er op maandag ook tijd vrijgemaakt om de cijfers te bekijken en strategisch na te denken. De rest van de week ligt meestal ook al zo goed als vast. Als ik in België ben, heb ik vaste dagen waarop ik bijvoorbeeld bij Het Pakhuis of La Quincaillerie langsga. Soms ben ik in Frankrijk op onze boerderij en dan ziet de week er totaal anders uit, natuurlijk.

We willen je graag wat beter leren kennen. Kan je jezelf in 5 krachtige kernwoorden omschrijven?

Bereidwillig: mijn totem bij de scouts was ‘bereidwillige arend’. Ik sta altijd paraat om mensen te ondersteunen waar nodig. Ik noem mezelf ook oplossingsgericht want ik blijf niet gauw bij de pakken zitten als er zich een probleem voordoet. Analytisch hoort eigenlijk een beetje bij het vorige woord; ik probeer situaties altijd objectief te analyseren voor ik stappen zet. Ik ben een coach voor mijn werknemers en mijn uitbaters, dat spreekt voor zich. En als laatste doorzetter: het zinnetje ‘dat lukt niet’ staat niet in mijn woordenboek.

Je begon in 1999 met het Pakhuis en nu overzie je meerdere zaken. Er is enorm veel veranderd neem ik aan, maar wat is hetzelfde gebleven?

Het contact met de medewerkers is iets dat eigenlijk hetzelfde is gebleven doorheen de jaren. Toen ik het Pakhuis overnam, maakte ik de beslissing om elk personeelslid een vaste vrije dag te geven in de week. Dat was niet het geval bij de vorige uitbaters. Meestal kwam het personeel pas een week op voorhand te weten wanneer ze vrijaf hadden. En vandaag ben ik ook gewoon graag op de werkvloer, tussen de mensen. Ik vind het belangrijk om af en toe eens te voelen wat het personeel iedere werkdag moet doorstaan. Soms spring ik zelf eens binnen in de keuken. Onlangs nog hadden we een ziektegeval en geen vervanging, dus heb ik een shift oesters geprepareerd. Op de boerderij gebeurt dat ook wel eens. Degelijk personeel vinden is in de horeca echt cruciaal. Tegenwoordig is het nog moeilijker geworden dan vroeger om de juiste mensen te vinden. Daarom probeer ik zo goed en kwaad als mogelijk in nauw contact te staan met de mensen op de vloer.

Toen ik Het Pakhuis overnam, besloot ik om een vaste vrije dag in te lassen voor het personeel. Voordien kwamen ze pas een week op voorhand te weten wanneer ze vrij waren.

Iedereen heeft wel iemand naar waar men opkijkt, veel ontzag voor heeft, als inspirator beschouwt. Grote leiders, bekende personen, … Wie is jouw grote inspirerende voorbeeld? Naar wie kijk jij op? (en waarom?)

Voor mij is Ottolenghi zo iemand naar wie ik opkijk. Om als Israëliet op zo’n kort tijd London te veroveren, en daarna de wereld is toch een straffe prestatie. Ik heb hem ooit ontmoet in Gent. Hij kwam over als een zeer bescheiden man, terwijl hij intussen wel een echt imperium heeft uitgebouwd. Hoe hij erin slaagt om mensen met weinig ervaring in de keuken, toch te laten koken, vind ik impressionant. Maar ook voor hobbykoks als mezelf valt er heel veel te leren van Ottolenghi.

Als ex-paracommando en fervent sporter kijk ik ook op naar atleten van bij ons als Kevin De Bruyne en Wout Van Aert. Zij gooien hoge ogen elk jaar opnieuw en moeten daar ongetwijfeld enorm veel voor opofferen. Die mannen zijn constant op zoek naar hun eigen limieten, jonge mensen durven dat al eens te vergeten. Pas op, er zijn evenveel jonge mensen die mij inspireren door hun doorzettingsvermogen, ook in het ondernemen. De mensen achter Botan zijn daar een voorbeeld van. Wat zij hebben klaargespeeld met hun bedrijf in een aartsmoeilijke markt is top.

We boeken voor jou ‘een lunchtafel voor twee’ bij het Hof van Cleve. Met wie zou jij deze tafel graag eens een keer willen delen?

Dan is Ottolenghi opnieuw mijn antwoord. Hij is een kok, maar ook een ondernemer, een inspirator... Met iemand als Ottolenghi kan je volgens heel breed praten over onze sector. Hoe de food-kant in relatie staat met de business-kant.

Wat bezorgt jou nog altijd stress, ondanks vele jaren ervaring?

Ik heb een hekel aan respectloosheid; zowel voor materiaal als voor medewerkers. Mijn filosofie is dat ik iedereen vertrouw tot het tegendeel bewezen wordt. Maar als mijn vertrouwen geschaad wordt, trek ik echt wel een lijn. Slordigheid tegengaan is een van de waarden binnen ons bedrijf. Wanneer wij nieuw materiaal kopen, laat ik dat ook weten aan mijn medewerkers, zodat ze de waarde kennen van het materiaal dat ze hanteren. Ik vraag dan weleens hoelang ze zouden moeten werken om zoiets te betalen. Zo probeer ik hen bij te leren dat respect voor materiaal en medemens van enorm belang is bij ons.

Wat is tot op heden de meest unieke ervaring geweest in jouw carrière?

De ervaring van een boerderij aan te kopen en te runnen, in Frankrijk dan nog wel. Toen ik kind was, zat ik constant in de natuur. Op een gegeven moment heb ik dan de toestemming gekregen om zelf kippen te houden in onze tuin. Nu ik effectief eigenaar ben van een kippen-en varkensboerderij, is de cirkel een beetje rond. Het was nochtans geen gemakkelijke beslissing. Ik had 0 ervaring met het boerenleven dus heb ik samen met onze chef van Het Pakhuis uitgevlooid hoe zo’n operatie eruit zou zien. Om al zo snel kwaliteit te leveren, maakt mij enorm trots. Wij leveren aan onze eigen zaken maar hebben ook al aan La Chèvre D’Or, The Jane en Vrijmoed geleverd. De boerderij laat mij toe om een topproduct te cureren en mijn band met de natuur in stand te houden. Fantastisch gewoon.

Wat is het moeilijkste moment geweest uit jouw carrière?

Zonder twijfel de coronaperiode. Dat voelde heel onwezenlijk aan. Gelukkig hadden wij een ‘oorlogskas’ om onze kosten op te vangen, maar het bleef toch allemaal één groot vraagteken. Blij dat het voorbij is!

Ik vertrouw iedereen tot ze mij het tegendeel bewijzen

Stel, je wint morgen de titel ‘best professional of the world’ en krijgt daardoor de kans om in eender welk bedrijf ter wereld aan de slag te gaan, in eender welke functie. Bij welk droombedrijf (of welk merk) zou jij graag willen werken en in welke rol? Al was het maar voor even…

Ik rijd met een Tesla dus zou het wel eens interessant zijn, denk ik, om te kijken hoe het daar in zo’n Tesla-fabriek aan toe gaat. Wie ontwerpt die gadgets, die kleine details, hoe komt het allemaal samen?Q uality control binnen dat soort structuren, lijkt me wel prikkelend. Het fascineert me hoe die grote multinationals allerlei onderdelen perfect kunnen assembleren op een productielijn. Elon Musk als persoon inspireert mij ook. Die man heeft een duidelijke visie op de toekomst en hoge bomen vangen veel wind, maar los van de verhalen over hem blijft het toch wel een visionair. Hij is ook altijd blijven geloven in zijn auto, ookal was het in het begin niet gemakkelijk. De patenten van Tesla heeft hij vrijgegeven, omdat hij zo hard gelooft in zijn manier van werken. Musk is een man die tegen de stroom in durft gaan. Bewonderenswaardig.

Hoe kom jij echt tot ontspanning?

Door te sporten. Vandaag iets minder dan vroeger, maar ik ga nog altijd regelmatig lopen en ik golf ook. Ik word daar rustig van; even niets aan het hoofd, gewoon focus op de baan of het balletje.

Stel, je zou de jongere versie van jezelf 1 advies mogen geven aan het begin van je carrière, wat zou dat advies (of die levensles) dan zijn?

Nooit inboeten aan kwaliteit. Enkel iets doen wanneer je ervan overtuigd bent. Geloof in de kracht van kwaliteit; als iets goed is zal het komen bovendrijven. In het verleden waren er momenten waarin ik me afvroeg ‘moeten we dit product wel behouden?’ en ‘worden we niet te duur?’. Maar de tijd heeft mij geleerd dat je daar eigenlijk geen shortcuts in kan nemen. Altijd gaan voor de beste kwaliteit, binnen jouw niche uiteraard. Met onze Bressekippen zitten we in het fine dining segment, maar ook in andere takken van de markt moet je volgens mij proberen streven naar de hoogst haalbare kwaliteit.

Vraag van Inspirator Guy Vlaeminck: “Ik heb een vraag voor Dimitri De Cuyper. De groep PLEASURES bestaat uit Pakhuis, Quincaillerie, Bar Bask, Le Boucherie, Le Devant, Laudonie. Is het de bedoeling om dit als één geheel zichtbaar en bevattelijk te maken voor de consument te maken om tot een ideale kruisbestuiving te komen tussen de verschillende locaties en concepten? Of is dat eerder wishful thinking en vaart ieder project zijn eigen koers?”

In naam is Pleasures inderdaad de overkoepelende entiteit, maar in de praktijk verwijzen wij eigenlijk niet naar onze groep als dusdanig. Mensen kennen de brand ‘Pleasures’ niet, daarvoor zijn we misschien te klein. Maar er is wel degelijk sprake van kruisbestuiving tussen al onze vestigingen. Hun DNA is aan de basis hetzelfde; een deel dezelfde producten, zoals de kippen en charcuterie van de boerderij, en een locatie in een historische setting met een bepaalde look en feel. Het is die rode draad die ervoor zorgt dat klanten van ons graag terugkomen naar een of meerdere van onze projecten. Omdat ze weten wat ze verwachten: kwaliteit en een gezellige sfeer.