Isabel Boons
(Auteur)
Iedereen (nog steeds!) aan de gin-tonic
____
Dat er een heuse ‘ginteresse’ in ons land aan de gang is, hoeven we al lang niet meer te vertellen. Wij als Belgen moeten op wereldvlak zeker niet onderdoen als het op spirits aankomt. Ons land heeft een rijke geschiedenis wat betreft jenever en we beschikken dan ook over een aantal fantastische meesterstokers. Belgische gins konden daarom absoluut niet uitblijven en dat deden ze niet. Sinds de ‘gingekte’ is hun aantal dan ook exponentieel gestegen en dat doet het tot op de dag vandaag nog steeds. We kunnen gerust zeggen dat gin en gin-tonic ons land heeft veroverd: thuis, op restaurant en zelfs in de meest groezelige cafés.
Gastronomie in het glas
Maar vanwaar komt die ‘ginteresse’ nu? Wel, het begon zo’n kleine 10 jaar geleden (inderdaad!) in Spanje en sijpelde door toedoen van bartenders en chefs (lees: vooral Sergio Herman) door naar België. Eerst in de hippere bars, maar het duurt niet lang voor de consument de hype oppikt en ook thuis lustig aan het mixen slaat. Het is ook zo dat het vooral ons land is dat de trend oppikt. Het duurde net iets langer voor de ‘gin-boom’ doorsijpelde naar het land van kaas en klompen. De hype bleef als het ware een beetje aan de Belgische en Duitse landsgrenzen steken. De Nederlandse barman was waarschijnlijk iets te behoudend, te chauvinistisch en de consument misschien iets minder bourgondisch om deze premium longdrink te omarmen. Maar sinds 2015 lijkt daar dan wel voorgoed verandering in te komen: Nederlandse barmannen beginnen genadeloos gin-tonic op hun kaart te zetten en Nederlandse kwaliteitsgins komen steeds vaker voor. Anyway, terug naar België. De meest logische verklaring voor het vroege ‘ginfenomeen’ in ons land, kunnen we gerust toeschrijven aan onze culinaire interesse. De opkomst van de gastronomie en onze eetcultuur die een switch maakt van “gewoontjes” naar topkwaliteit met nieuwe producten, smaken en aroma’s-uiteraard gestimuleerd door topchefs. Samen met de ontwikkeling op het bord evolueert ook de beleving in het glas in het kielzog van de gastronomie. Het mixen van allerlei spirits met mixers ofwel mixologie wordt momenteel naar een hoger niveau getild, noem het gerust gastronomie in het glas. Ook de lokale barcultuur stimuleert en motiveert elkaar. De jonge generatie bartenders “sharen”. Opgegroeid in een sociale media cultuur is het voor hen de normaalste zaak ontdekkingen, experimenten en knowhow te delen met de rest van de wereld. Nieuwe barconcepten of oude gerevitaliseerde barconcepten schieten als paddenstoelen uit de grond en er is geen houden meer aan de opmars van gin-tonic.
Ginpretpark
Bovendien biedt de spirit voor ieder wat wils, het ‘ginuniversum’ is met andere woorden uitermate boeiend. Graag vergelijk ik het aanbod gins met een pretpark: er zijn gins voor zij die het graag rustig houden en er zijn gins voor zij die houden van attracties met 7 loopings en meer. In het boek, Gin & Tonic, De Complete Gids Voor De Perfecte Mix, hebben mijn coauteur (Fréderic Du Bois) en ikzelf het ‘ginlandschap’ opgedeeld in een smakenkruis. Een klassieke London Dry met de typische scherp-bittere ginsmaak bevindt zich dicht bij het centrum van het kruis en kan je gerust vereenzelvigen met een kalme rit op de carrousel. Hoe verder van het centrum, hoe gevarieerder de smaaknotities in een gin. Gin spreekt dus zowel de klassieke drinker aan als de meer avontuurlijke consument.
What’s next??
Eenzelfde hype zoals gin zit er volgens mij niet aan te komen. Toch zie ik dat de consument bewuster omgaat met zijn drank. Terwijl men een 15-tal jaar geleden zoete drankjes naar binnen kapte, wil men vandaag gastronomie in het glas. Retrococktails zijn bijvoorbeeld aan een echte opmars bezig. Nu, dat is niet verwonderlijk, want ook gin was in de jaren 80 ongelooflijk populair. Maar ook vermout werd en wordt nog steeds als een geduchte opvolger van de geliefde gin-tonic genoemd. Deze versterkte en gearomatiseerde wijn, heeft namelijk alles in huis om gin van de troon te stoten. Het drankje komt net als gin overwaaien uit Barcelona, het laat zich goed mixen, kent heel wat varianten en heeft ‘hipsterpotentie’. Toch zie ik dat het net iets langer duurt vooraleer vermout de harten van de consument verovert. Waarschijnlijk zitten we met z’n allen nog steeds op onze ‘ginrollercoaster’…. Wanneer de consument zal uitstappen, is bijna onmogelijk te voorspellen en misschien blijft hij wel een leven lang op zijn plaats zitten!
Isabel Boons,
freelance auteur/journalist food & drinks
Isabel Boons is culinair journaliste en publiceerde al tal van drankenboeken.
Onder andere het boek “De complete gids – Gin & Tonic” is van haar hand. Bestellen?
Klik hier
0 Comments